آموزش تلفیقی مادر ـ محور و تأثیر آن بر نشانگان کمبود توجه و بیش‌فعالی کودکان

مقدمه: اهدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی آموزش تلفیقی مبتنی بر یکپارچگی حسی و کارکردهای اجرایی به مادران دارای کودک مبتلا به اختلال کمبود توجه/بیش‌فعال و تأثیر آن بر نشانگان اختلال کمبود توجه/بیش‌فعالی است. روش: طرح پژوهش شبه آزمایشی از نوع پیش‌آزمون پس‌آزمون با دو گروه آزمایش و کنترل بود. بدین منظور از بین مادران دانش‌آموزان مقطع اول، دوم و سوم دبستان شهر شیراز، به طریق تصادفی، از طریق فراخوان اینترنتی سایت آموزش‌وپرورش و با انجام مصاحبه بالینی و اجرای پرسشنامه CSI-4 فرم والد و با توجه به ملاک‌های ورود و پس از همتا کردن، 40 نفر از مادران انتخاب و در دو گروه آزمایش (20 نفر) و گروه گواه (20 نفر)، قرار داده شدند. درمان تلفیقی مبتنی بر یکپارچگی حسی و کارکردهای اجرایی، شامل 24 جلسه یک ساعت و نیم، در یک گروه 20 نفر والدین، هفته‌ای سه جلسه برگزار شد. پیش‌آزمون و پس‌آزمون در هر دو گروه با استفاده از پرسشنامه CSI-4 فرم والد انجام شد. یافته‌ها: نتایج به‌دست‌آمده با استفاده از تحلیل کوواریانس و با استفاده از نرم‌افزار SPSS مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت. یافته‌ها نشان داد که درمان تلفیقی مادر محور موجب کاهش کمبود توجه و کاهش بیش‌فعالی در کودکان می‌شود. نتیجه­گیری: بر طبق نتایج این آموزش می‌تواند باعث بهبود اختلال بیش فعالی و نقص توجه در کودکان شود.